Verstorend en verlangend

Baant het zich een weg

Naar het ontvankelijke einde

In verwarring het intense gevoel verlatend.

 

Waar is het begonnen?

Deze onrust die door elke cel van het lichaam giert

En de energie vervult met krampachtig vasthouden

Aan de illusie van het Ik.

 

Hoe open ik die deur

De poort van vervulling en vrede?

De serene stilte voel ik beuken

Tegen de verstarde muur van mijn smeulende gedachten.

 

Her en der verschijnen al de barsten

Ik zie het schijnen,

Het Licht van alles en niets

Het Licht dat doordrenkt is van elk bestaan,

Hier en Daar.

(Nathalie 27-11-2023)

Bron afbeelding: Pexels (Pixabay)

Donkerder dan donker

Of lichter dan licht.

Het 1 kan het ander niet uitsluiten

Het heeft elkaar nodig

Om te kunnen bestaan.

 

Ontkennen heeft geen zin.

Het heeft een functie

Ook al ziet het er in 1^e instantie niet rooskleurig uit.

 

Weet je zeker

Dat het jou niet dient?

Als je het toelaat,

Kan het een verrassende wending geven.

 

Een verrassing

Die je niet verwacht.

Een cadeau gevuld met licht en helderheid,

Verpakt in een duister pakpapiertje.

(Nathalie 08-11-2023)

Bron afbeelding: Nathalie Visser

Whether you like it or not,

Life will always give you something unexpected.

A sudden turn of events

Can leave you troubled or surprised.

 

It’s up to you

To have a certain feeling about it.

Is it good or is it bad?

Will it give you new opportunities and chances

Or will it destroy your world?

 

Nothing in life just happens.

It happens because in some way

You created it.

To your soul it’s neither good nor bad

It just is

 

Don’t let fear that creeps in to your mind,

Overtake the excitement that runs your soul.

For it’s a blessing,

Wrapped up in an unknown piece of possibility

Just waiting to be fully recognized.

(Nathalie 23-05-2023)

Bron afbeelding: Nathalie Visser

Fonkelende lichtjes,

Dansend op het water.

Sommige verdwijnen in het duister

Andere bewegen mee met het ritme van de golven,

Ingefluisterd door een zachte bries.

 

De lange lijnen,

Die zich uitstrekken naar het Oneindige van de horizon.

Zo ver weg,

Maar toch ook zo dichtbij.

 

De horizon,

Die als een stipje te vatten is

Tussen mijn vinger en duim.

Zo minuscuul en onbeduidend.

 

Ik strek mijn armen en reik uit,

De lijnen volgend die ik zie.

 

Ik probeer het te Grijpen,

Ik probeer het te Begrijpen.

 

Het is Ongrijpbaar voor mijn handen en mijn hoofd,

Maar tastbaar voor mijn Hart.

(Nathalie 05-05-2023)

Bron afbeelding: Nathalie Visser

Ik ben bedonderd!

Mooie woorden zijn gesproken

Die mij mee laten voeren in de mantra van de leugen

En mij als een baby in slaap sust

 

In de spiegel staart het bedrieglijke mij aan

Krampachtig blijf ik vasthouden aan de fata morgana

Die als zeer waar wordt gevoeld

Maar niet meer is als een zeepbel die uiteenspat

 

Ik ben bedonderd

Vanaf het begin dat ik het daglicht zag!

Het leugenachtige sprookje

Dat zich met de jaren verdichtte

Tot één grote donkere kolkende massa

 

Dikke tranen rollen over mijn wangen

Het doek van list en intriges valt

Als het door een bliksemschicht uiteen wordt gereten

Diep verdriet overspoelt mijn woede en onmacht

It was all just a lie!

 

Het licht breekt door

Ik vang een glimp op

Wat mijn leven werkelijk is

Wat het mag zijn

 

De leugen struikelt

Wordt pootje gehaakt door de waarheid

En gaat op z’n bek….keihard

Altijd

(Nathalie 31-12-2022)

Bron afbeelding: Lothar Dieterich (Pixabay)

When there is darkness all around you

Remember you are a bright shining candle

That scares away those black shadows

 

When it feels like you’re stuck in a rat race

Know that you are the gateway

To your freedom and inner peace

 

If the world is a cold place

Warm yourself with a loving fire

That burns within your heart

 

When you fear

The world is crumbling down

Pick up the pieces

And build your own castle of faith and power

 

After all

It doesn’t matter what happens

The illusion will always be an illusion

That yearns to be a mind blowing truth

But instead gets blown away

By the pure whispers of your soul

(Nathalie 24-12-2022)

Bron afbeelding: Leandro De Carvalho (Pixabay)

Diep van binnen weet je het

It’s time to go

It’s time to abandon ship

 

Het bootje waar je al een tijdje in dobbert

Voldoet niet meer

De gaten zijn niet meer te repareren

De verf bladdert van het hout

Het bootje waar je ooit het geluk dacht te vinden

Is aan het vergaan

 

Het bootje waarin jij je veilig waande

Is niet meer dan vergane glorie

 

De golven beginnen steeds harder te beuken

En tilt het bootje met grote kracht omhoog

En als het met een diepe duik naar beneden stort

Voel je de bodem van het bootje niet meer onder je voeten

 

Paniek!

Het eens zo ogenschijnlijk stabiele bootje

Dreigt onder te gaan

Door het water dat steeds harder naar binnen stroomt

 

Het water staat tot aan je knieën

Vertwijfeld kijk je om je heen

Kan ik het bootje nog redden?

 

De kou van het water verkrampt je tot diep in jouw hart

Je bent nauwelijks nog in staat om te bewegen

Je weet het, de warme gloriedagen van het bootje zijn voorbij

 

Laat jij je verstarren door de kou

Of verlaat je het zinkende schip

En laat jij je leiden naar een ander bootje

Waar de liefde van binnen naar buiten straalt

Net als het brandende licht van de vuurtoren?

(Nathalie 29-11-2022)

Bron afbeelding: Manolo Franco (Pixabay)

Wat als je nu door de hemel vliegt

En terecht komt in een bed van viooltjes?

Wat als de wolken openbreken

En de zon jouw kwetsbare hart doorboort met haar liefde?

Wat als de regendruppels die vallen

Jouw wereld laat verdwijnen in de schoot van moeder aarde?

Wat als jouw Wezen zich ontpopt

Met een kracht van Licht en Duister?

 

Begin je dan te begrijpen,

Dat jij een force of nature bent

Die met een moeiteloze zucht

Jouw waarheid open kraakt

Als een frisse bries op een broeierige zomerdag?

(Nathalie 27-10-2022)

Bron afbeelding: Jonathan Sautter (Pixabay)

Onze yin en yang

Is nog te versluierd

In de nevelen van de uiterlijke wereld

 

Een stilstaande vooruitgang

Geeft ons alle tijd

Om te surfen op de realiteiten

Van ons bestaan

 

Want in de kern van onze yin en yang

Vind de energie blindelings zijn weg

En laat onze harten versmelten tot één

Terug naar de oorsprong

Waar innige liefde danst op de melodie van de eeuwigheid

(Nathalie 12-09-22)

Bron afbeelding: Pixabay

Een intense duik in jouw hart

Ik kom boven en hap naar adem

Beduusd kijk ik om me heen

En zie jou staan

 

Jouw ogen lijken dieper te zijn dan jouw hart

Ik word meegezogen in de intensiteit

Mijn voeten raken de grond niet meer

En de wereld verdwijnt in het niets

 

Het is enkel nog Wij, Jij en Ik

De lucht is statisch en trilt

Wanneer jouw zielsdeel de mijne omarmt

En ons naar hogere sferen brengt

(Nathalie 26-09-21)

Bron afbeelding: Rexandros (Pixabay)

Hoger en hoger

Ik word meegenomen met de vleugels van de wind

Ik ben niet bang

Ik laat me meevoeren naar daar waar ik mag zijn

 

Ik kijk naar beneden

En zie de lappendeken van mijn land

Vredig en uitgestreken ligt het op zijn plek

Zoals het in mijn herinnering ooit was

 

Ik wil niet meer naar beneden

Naar de illusie van de vrijheid

Waar verdeeldheid wordt gevoed

Door ego en de macht

 

Hierboven wil ik zijn

Vrij

Bij mij

Bij jou

Samen

Als één

 

Wat jij?

(Nathalie 03-05-2021)

Bron Afbeelding: Nathalie Visser

Als de hemel zich opent

en de waarheid die liefde is

stort uiteen,

als een wolkbreuk

zo plots en compleet.

 

Als de bloemknop zich ontvouwt

door de druppels van de ochtenddauw

en zonnestralen worden weerkaatst,

zo speels en lieflijk op haar blad.

 

Als de vlinder haar eerste slagen maakt,

door de lucht zo vrij

en een zwoele bries

haar twijfel laat verdwijnen.

 

Als mijn adem

één wordt met die van jou

en licht doorweeft het donker

doorziet ons ware Zijn.

 

Zo voel ik jou het liefst mijn lief,

dicht bij mij

(Nathalie 14-02-2021)

Bron afbeelding: Nathalie Visser

Aan de zijde van het gemak,

ligt het vredige licht op jou te wachten.

In de luwte van de chaos,

verblijft het in de schoot van jouw hart.

 

Het laat zich niet gek maken,

door de beslommeringen van de geest.

Onder elke omstandigheid,

blijft het warm en sereen.

 

Vol geduld gedijt het in de diepte van jouw Zijn.

Het is slechts een kwestie van liefde,

dat het zich compleet en vol overgave mag laten schijnen.

 

Dus wacht het in de finesse van die zachtmoedige onuitputtelijke bron

op een explosie van het onvoorwaardelijke,

die moeiteloos en in vertrouwen zijn plek inneemt.

(Nathalie 10-03-2019)

Bron afbeelding: Nathalie Visser